وكلاي ايراني

نحله در لغت به معناي گذشت است و در اصطلاح حقوقي به مقداري اطلاق مي شود كه دادگاه بر اساس شرايط خاص براي زوجه تعيين مي كند.

 در صورت عدم احراز شرايط پرداخت حقوق ضمن عقد، شرعا و قانون به زوجه تعلق مي گيرد.

با استناد به بند ب تبصره 6 قانون اصلاح مقررات مربوط به طلاق كه ملغي شده است، آمده است كه) با توجه به سنوات زندگي مشترك و نوع كاري كه زوجه در خانه زوج انجام داده است. و تمكن مالي زوج، دادگاه براي زوجه مبلغي را بابت گذشت (نحله) تعيين خواهد كرد.

شرايط تعلق به نهله

 از جمله شرايط و الزاماتي كه مي توان براي اين موضوع حقوقي بيان كرد عبارتند از:

زن تقاضاي طلاق نكرده است.

در دوران زندگي مشترك و قبل از تقاضاي طلاق از مرد امكان مطالبه نهله براي زن وجود ندارد.

براي تعيين مجازات در مقابل ثواب نيازي به كارشناس نيست. بلكه ميزان آن را قاضي دادگاه بر اساس سنوات زندگي مشترك و كارهاي انجام شده توسط زن تعيين مي كند. ناگفته نماند كه اين ميزان با توجه به توانايي فرد تعيين مي شود.

استحقاق نحله نيز مانند استحقاق اجرت مشروط به درخواست طلاق از سوي مرد است و درخواست مرد نبايد به دليل تخلف زن از وظايف زناشويي يا بداخلاقي و رفتار او باشد. در صورتي كه به هر دليلي امكان تعيين دستمزد ايده آل وجود نداشته باشد (مثلاً خانم قصد اهدا و كار رايگان داشته باشد) نوبت به او مي رسد و نسبت به تعيين مجازات اقدام مي شود. بنابراين نمي توان انعام گرفت و درخواست پرداخت كرد.